karanlık çöktü ruhuma,
karanlık sardı yolları,
karanlık hapsetti seni dipsiz yokluğa,
ruhum çıksa bu bedenden kavuşsa ardından sana,
koşsam yetişsem arkandan sana,
tutsam ellerini,
sürüklensem senle beraber sonsuzluğa,
Sevgilim, bir günün ortası şimdi
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Devamını Oku
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
hazırlandım ben geliyorum zifiri karanlığını aydınlatmaya,
gelde kör gecelere al şafaklar dosun,
güneşin karanlıkları boğsun,
güneşler üzerine
sinelerden sevda güneşi doğsun
yürekten kutlarım saygı ve sevgilerimle
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta