Çocuktum, kışın ilk karı yavaş yavaş düşerdi yere,
pencereden izlerdim o beyazın yerleri boyamasını.
Birileri o tertemiz beyazın üzerine ayak izlerini bıraktığında acayip kızardım.
Sonra biraz büyüdüm, adım atılabilecek yerleri izlemeyi bıraktım,
kimsenin adım atamayacağı yerlere baktım.
Oraları da buldular, oralarda da izler bıraktılar.
Büyüdüm,
Gönlümle oturdum da hüzünlendim o yerde,
Sen nerdesin, ey sevgili, yaz günleri nerde!
Dağlar agarırken konuşmuştuk tepelerde,
Sen nerde o fecrin agaran daglari nerde!
Akşam, güneş artık deniz ufkunda silindi,
Devamını Oku
Sen nerdesin, ey sevgili, yaz günleri nerde!
Dağlar agarırken konuşmuştuk tepelerde,
Sen nerde o fecrin agaran daglari nerde!
Akşam, güneş artık deniz ufkunda silindi,
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta