Sahi neydi bu duygunun adı..!
Kendine kaç kere söz versende aklından çıkartmayan,
Gecenin bir yarısında uyanınca, sabah kalkınca, gündüz dolaşırken hep gözlerini hatırlatan, namazdan sonra ismini dua dua avuçlarıma döktüren duygunun adı neydi...
Sahi neydi bu...
Kendine unut diye telkin etmene rağmen unutturmayan, kalp çarpıntın, yürek sızın, sevgisini bende ilmek ilmek işleyen bu duygu neydi.
Suskunlaştıran, içine kapatan, bütün cesaretini alan, seni koca bir adamdan küçük bir çocuğa çeviren neydi...
Yüreğine bir hasret yangınını çıkaran, çaresizliğin ortasına atıp çıkartmayan, bana bunca mısrayı yazdıran şey neydi...
İçimi ezer delice bir cesaret
görünmez bir el kilitler kapılarımı,
miskinliğimden değil bu minnet
çaresizim seni sevdiğimi söyleyemem.
Dilsizim.
Devamını Oku
görünmez bir el kilitler kapılarımı,
miskinliğimden değil bu minnet
çaresizim seni sevdiğimi söyleyemem.
Dilsizim.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta