Nevzat Uçar Şiirleri - Şair Nevzat Uçar

Gözlerin görmüyorsa engereğin çatal dilini,
Görmüyorsa,
Karlı kalleş uçurumların sinsi hainliğini
Uyan...kendine gel.
Yeniden gözden geçir sevdayı
Ölç,tart,kıyasla.

Uzaklarda,çok uzaklarda
Benden kilometrelerce,
Sesimi duyamayacak kadar uzaklarda.
Yalnızlık ve ümitsizlik içinde,
Tek başınamısın..?
Bırak yalnızlığını bir kenara

Senin çocukluğunu yaşadığın,
0 köyde yaşadım gençliğimi.
Arnavut kaldırımlı sokaklarda,
Koşup,oynadım düşüp kalktım bende.
...Taksi durağının karşısındaki
Çeşmeden su içtim çok kere

Ardında bıraktığın mutsuz insanı,
Sokak aralarında kalan buluşmaları,
Kimi gün hasreti,kimi gün özlemi
Doyumsuzca yaşadığın mutlu anları
Unutarak...
Silerek tüm geçmişi bir an'da

Yapma durup dururken ayrılıktan söz etme
Sen olmazsan ne yapar ne ederim ben?
Kime giderim akşamları kimi severim
Yapayalnız gurbetlerde kimi özlerim sonra?
Sensizliğe dayanamam biliyorsun alışamam
Hem biliyorum sende beni seviyorsun

Ben senin en çok..
Beni anlayan,
Hasretlerimi gören,
Yaşanmışlıklarıma iç geçiren
Sözlerimden hoşlanarak,
Sıkılmadan beni dinlemeni

Beni bırakıp'da gitme n'olursun,
Yalnızlığa tutsak etme gözlerimi...
Düşün'ki sen varsan yaşıyor,
Sen varsan nefes alıyorum.
Beni koyup koyup gitme n'olursun.!
Tek başıma ne yapar ne ederim ben?

Unutmak istediğim,
Bir yığın anı var belleğimde.
Öyleki,
Yüreğime ilişen nice sancılı aşklar,
Kırık dökük anılar ve ihanetlerden sonra
Ayrılıklarda gecelerce kahroluşum