Ölüm Meleğini görürsen gönder
Sensiz yaşamaktan usandım artık
Şu kainat benim olsa ne yazar
Sen yoksun canımdan ben bezdim artık
Sabrettim gün gelir dönersin diye
Değersiz taş gibi beni attın ya
Senden sonra orda burdayım işte
Gönlümü çileyle ezip yaktın ya
Kül gibi ordayım burdayım işte
Hayat sayfalarım berduşu yazar
Resmime bakıpta aldanma sakın
O resim başkadır bense başkayım
İmrenme anlıma düşen saçıma
O saçlar başkadır bense başkayım
Sahte bir gülüştür dudağımdaki
Demişsin ben onu maziye gömdüm
Yalan konuşmuşsun o sen değilsin
Bütün anıları sildim süpürdüm
O mümkün mü söyle o sen değilsin
Hatasız kul olmaz önünde çöktüm
Dağlar feryat etti bu ayrılığa
Vicdanına baktım o senden beter
Gündüzler takıldı matem ağına
Vicdanına koştum o senden beter
Güneş sanki battı nefes,nefese
Bakınca gönlüme hüzün yağdırır
O siyah o beyaz resimler yokmu
Derinden derine beni yandırır
O siyah o beyaz resimler yokmu
gözümün yaşıyla akar giderim
Uzaktan bakıpta maziyi deşme
Giderken yıktığın o Dünya benim
Bir adım atıpta yanıma gelme
Hırsından yaktığın o ateş benim
Yıkıldıktan sonra dimdik durmayı
Giderken öyle bir dert bıraktın ki
Sabrımı yok ettin umudumu da
Gözüme öyle bir sel bıraktın ki
Sabrımı yok ettin umudumu da
Habersiz gitmene ne ad vereyim
İsmini yazdığım taşlar ağlıyor
Sen bensiz ben sensiz nereye kadar
Kader inat etmiş vermez bir karar
Her gün dertleştiğim güller ağlıyor
Uzaktan o soğuk bakışın yokmu
Hislerimde sağlam yer bırakmadın
Kış rüzgarı gibi esişin yokmu
Hayatımda sağlam yer bırakmadın
Damla damla düşüp kayboldum işte
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!