Kanımda canımda hayalimdesin
Yarınımdan öte mahşerim sensin
Zenginim en büyük servetim sensin
Gözünü gözümden ayırma n'olur
Bu aşkı şiirler getirsin dile
Ben sevdayı tanımazdım bilmezdim
Aşk denince garip garip dinlerdim
Gönül nasıl yanar hiç hissetmezdim
Defter oldun kitap oldun öğrettin
Yıldızlara dalıp dalıp düş kurmak
Elini elimden çektin ya o gün
Anılar ağladı yollar ağladı
Sessiz adımlarla gittin ya o gün
Kaldırımlardaki taşlar ağladı
Duysaydın gönlümün haykırışını
Beni bırakıpta gittin ya o gün
Aynalara küstüm o günden sonra
Dertleri karışma yığdın ya o gün
Ben beni unuttum o günden sonra
Bir avuç kor oldun şu yüreğimde
Sokakları caddeleri dolaştım
Gide gele her köşeyi, yol yaptım
En sonunda, yorgun düşüp usandım
Bıraktığım o mahalle, nerede
Bir sen vardın, mahallede en güzel
Kumsal ile deniz gibiydik senle
Gonca ile yaprak gibiydik senle
Hani etle tırnak gibiydik senle
Öldü diyemezsin böyle bir aşka
Düşündükçe aklım çıkıyor sanki
İsterdim bu gönül aşkınla yansın
Sen beni bir başka yaktın olmadı
Tek hülyam sevginle dolup taşmaktı
Sen bende bir başka taştın olmadı
Verdiğim değeri ittin elinle
Düşman gibi bakmasan
Bir dost gibi yaklaşsan
Güneş misali yaksan
Olmaz deme olmaz mı?
Bir gün göz göze gelsek
İçime yanardağ bırakıp gittin
Hasretinle dolup taşar bu Şehir
Yaşanmış bir aşkı nasıl bitirdin
Bir avuç gözyaşı oldu bu Şehir
Sokağın başında seni beklerdim
Sen bana el olup gittikten sonra
Güneş doğsa n'olur doğmasa n'olu
İçime köz ateş koyduktan sonra
Dünya dönse n'olur dönmezse n'olur
Eğer sevmek suçza cezamı söyle
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!