Nevin Gündüz Şiirleri - Şair Nevin Gündüz

Çok özledim
Ana yurdum, kurban olduğum
Toprağın, kokuyor hala saç uçlarımda
Başımda güllü yemenisi
Cebinde bahar rüzgarları doldurduğum

Ve
Umut etmek
Ne güzel bir direniş
Yaşama
Tutunma çabası

Bir türkü oldu ki,akşam
Notalar da nağme nağme
Kanayan!
Bozlaklar sessiz, sedasız inlerken,
Şiirler sustu utancından!..

Bütün mızraplar kırılsın bu gece
Vur parmaklarını
Bağlamanın tellerine
Vur kanasın!!
Şiirlerlerde, şairler

Oturmuşum
Deniz gözlerinin sahilinde
Kirpiğinin gölgesine
Bir martılar
Bir dalgalar

Dolu doluydu yine
Tanrı Bakkus( Dionysus) un ellerinde
Bağ bozumu mor salkımlı üzümler
Mey olup kadehe dolduruldu özenle
Ayrılığımızın şerefine

Duydum ki
Mayın döşeyip,
Tel örgüler örmüşsün
Gözlerinin ülkesine...

Bir sokak çocuğunun
Gülümsemesiyle uyanmak güne
Taş kaldırımlarda, karton arasında
Donmuş da olsa ilikleri
Bir sıcak ekmek hayaliyle

Yazmıyor, yazamıyorsa kalemi
Susuyorsa eğer bir şair
Bir demde
Dar ağacından indirdiği
Şiirler yerine

Gülümsedi
Taze bir aydınlık
Göz kırptı penceremden
Ve bir şiir kondu kirpiğime
Uyan dedi