Mutlu olmak
Her zaman insanı mutlu etmez.
Yürüyebilmek
Her zaman yürümeyi gerektirmez.
Doğru söylemek
Her zaman bu kadar acıtmaz.
Duman duman gökyüzü
Birşeyler kaybolmuş
Ama rahat yürekler
Çiçekler solmamış,
Sular duru...
Öyle ki; içimde garip bir mutluluk.
Korkuyorum sessizliğin sesinden
Karanlığın ürkütücülüğünden.
Korkuyorum sevginin gücünden
Düşünüyorum ve korkuyorum yarınımdam...
(08.03.98)
Bana verdiğin çiçekler soldu,
Tıpkı aşkımız gibi!
Onları bir demet yapıp saklamıştım,
Kurudular, tıpkı senin gibi!
Şimdi onlardan her gün bir tane alıp
İlk önce kokluyorum...
Yine dertliyim, yine kederli.
Dinlesem de kalbimin sesini,
Mutluluklar hep anlık,
İsteklerim hep imkansız gibi!
Bunlar kırıntılar,
Sadece hayatta kalmam için.
Hayal alabora eden firtina oldum
Gercege donemeyen ruyadaydim
Sanki hic kozamdan cikamadim
Korkuyorum yar, korkuyorum!
(19.03.02)
Mutlu olmaya alışkın değilim,
Anla beni küçüğüm.
İçim kıpır kıpır
Ama kalbimi sana vermekten korkuyorum!
Gözlerime baktığın gibi bakabilir misin ona?
Sana ihtiyacım var küçüğüm,
Sana sevgimin son damlasını daha vermek isterdim
Ama ben korku ve sevgi arasında kaldım.
Korku yine yendi sevgimi...
Seni bundan sonrayine göreceğim
Ama gözlerim yaşla dolu,
Yüreğim kapanmış, başımsa eğik olacak.
Kapalı pencereler ardından
Görmek isterim seni bazen.
Canım çeker teninin kokusunu,
Dağılır bulutlar tepemden.
Telefon uzaklaştırır seni benden,
Hayalin daha güzel.
Seninle oturup
Kuşları seyredemedik özgürce.
Dolaşıp
Bakamadık birbirimize.
Doyasıya gülemedik hiç
Ağlayamadık bile.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!