Bu ağlamak nereye kadar gider
Bir başlangıcı doğumum olan
Bu ağlama sonunu bulamıyor
Korkuyorum, bağıramıyorum
Gözyaşlarım sessizce, sakin bir şekilde
Almış başını gidiyor
Saniyem gecmiyor sensiz
Dusmanim yokluguna
Tenim cekiyor tenini
Hasretim dokunusuna
Op beni, saril bana.
Bir zaman ki o diyarda var olan,
Bir zaman,
Asla yetinemediğim.
Bir aşk ki sana duyduğum,
Bir aşk;
Asla yakalayamadığın.
Gittin işte dönmüyorsun
Ne halde olduğumu bilmiyorsun.
Sadece hayalinle ayaktayım,
Rüyalarımı bile çok görüyorsun.
(31.10.98)
Kafamda erişilmez duygular,
Seni arıyor gözlerim.
Vakit geçmek bilmiyor,
Seni istiyor ellerim.
(25.05.98)
Ey sevgili,
Birak da seni diledigim gibi seveyim.
Omur dedigin cabuk gecer
Doyamayacagiz sevgiye!
Belki beni surukleyen ruzgara asigim,
Belki de gozlerimi her acisimda
Karanliklara renkler sacan yar
gunle ne gercekler aciga cikar
sevgi mevsimsiz bir yabani ot
koparma, daha cok biter
yaklasma belki de zehirler
uzaktan kokusu mayhos eder
Sadece seni bir an bile
Kağıda dökemediğim için yanıyorum.
Seni düşünürken sadece
Salakça gülümsüyorum.
Kendimce dualar edip
Bir damla gözyaşı döküyorum.
Ben yalnız bir sandalım,
Dağların arkasından sen doğunca
Bir ışık gibi parladım.
Sen kalbimde saklıydın,
Kalbimse konuşmuyordu benimle!
Ben kırılmasına bir kez izin vermedim,
Eskiden şarkıları dinlerken,
Ben sana söylerdim sanki.
Şimdi o bana söylüyor hep,
Bu ne kadar acı...
Ben de mi kötü oldum?
Bu bir kanun, değiştiremiyorum.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!