Nesli Tükenmiş Aşk Bende Ki

Nesli tükenmiş bir aşktı bende ki?
Kim kaldırabilirdi ki böyle bir aşkı,
Kim anlayabilirdi ki ona yüklediğim manayı ?
Kendisi bile anlayamadı sıradan alallade bir hayatı tattı.
Ona vaad ettiğim eski bir aşkın son kalanıydı.
Oysa o beşeri ve nefsi aşkı tercih etti ...
Bilmiyordu benim onun için canımı vereceğimi
Bilmiyordu ...
Bilseydi de yine de beşeri seçerdi ...
Çünkü böyle bir aşkı hiç haketmemişti ...
Ben tarih sayfalarında kalmış, modası geçmiş, nesli tükenmiş bir aşkla sevmiştim ...
Ve bu yükü taşımak her gönüle nasip olmazdı...
Olmadı...
Bazı sevdaları da hak eden yürekler taşırdı...
Bu bende ki yük değil,
Ruhum, bedenim, yaşayan benim ...
Ey aşk geçmişten kalan son tohumlarını ektin yüreğime,
Ve şimdi toz kapladı asl-ı vücudu ...
İçin için bir kor kapladı, köz köz oldu kalp denilen ruhumun nefesi...
Üfleseydi beraber yanardık,
Görmezden geldi...
Lav oldu içim taşdı içime ...
Ey beşeri aşkın esiri, sen yalanla oyalanmaya devam et...
Bilseydin bende ki bu aşkın tadını ...
Bilme ...
Bilemezsin ...
Benim aşkımın nesli tükendi...