Nesimi'nin Kesik Başı Şiiri - Kemter Abdal

Bir güneş doğdu yarından,
Kırık aynada bin parçadan...
Sular yandı kana döndü,
Aşkın kılıcı dilimden aktı.

Ben ki ateşin soluk aldığıyım,
Toprağa düşen bir damlayım.
Gökler kanadını üstüme kapattı,
Ben kesik başın sırrıyım.

Yol bir menzile varmaz oldu,
Işık kendi kendini yordu.
Gül dikenine sarıldı bülbül,
Susuz denizler çağırdı...

Dost yüzünde aynanın sancısı,
Kanadı kırık bir meleğim.
Yâre söz yetmez, dil yetmez,
Ben ateşle yoğrulmuş tenim.