Nereye Kadar Sevdalım Şiiri - Kadri Bilge

Gözlerim buğulanır bir an,
İçimdeki volkan patlarcasına.
Bedenimden taşacak sanki her an,
Zamanı gelmemiş doğum sancısında...

Bu inat,bu nefret ve bu öfke,
Bitmedimi? bunca cefa vede çile...
İdama mahküm hükümlü bile,
İyi halden çekmez bu kadar çile...

Hasret bıraktın eşe ve dosta,
Nasıl bir inat bu? edersin hasta...
Doktorum ol desemki sana,
Öldürmeden komazsın...inanki asla...

Belki biter diye hep beklerim..
Ne saati,ne günü,ne ayı,nede yılı var bu sevdamın...
Muebbet almış tutsak gibiyim,
İçim yanıyor,ellerim titrer...
Oysaki kalbin buz tutmuş..
Sevdam...deli sevdam çözülsün diye bekler....

Geçmişe özlem,geleceğe hasret,
Aç kollarını,inadı terk et...
Beklenen,özlenen olacak elbet,
Ey sevdalım...Kara gözlüm,
Toprak anam,Güneş babam...
Nereye kadar sevdalım...
Nereye kadar......!