Şehrin taş yığınları arasında kaybolmuş hayatım..
Vefasız insanlara bağlı yaşamdan kopmayı öğrenmiş kalbim..
Ama şimdi farklı bir yerdeyim..
Sormayın neredeyim..
Ve yağmurun toprak kokusunu özlemiş bedenim..
Vefayı amaç edinen insanlara susamış yüreğim..
Yeşilliğin sessizliğine, ağaçtan koparıp yediğim bir elmanın doğallığına nefessiz kalmış ciğerlerim..
Dağların dorukları dumanlı olur
Geriye dönmez savaşçılar...
Fırtınayla yıkanmıştır ömürleri
Karla yıkanmıştır yüzleri...
Bu yüzden asla vedalaşmaz
Devamını Oku
Geriye dönmez savaşçılar...
Fırtınayla yıkanmıştır ömürleri
Karla yıkanmıştır yüzleri...
Bu yüzden asla vedalaşmaz
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta