Şehrin taş yığınları arasında kaybolmuş hayatım..
Vefasız insanlara bağlı yaşamdan kopmayı öğrenmiş kalbim..
Ama şimdi farklı bir yerdeyim..
Sormayın neredeyim..
Ve yağmurun toprak kokusunu özlemiş bedenim..
Vefayı amaç edinen insanlara susamış yüreğim..
Yeşilliğin sessizliğine, ağaçtan koparıp yediğim bir elmanın doğallığına nefessiz kalmış ciğerlerim..
O mavi gözlü bir devdi.
Minnacık bir kadın sevdi.
Kadının hayali minnacık bir evdi,
bahçesinde ebruliii
hanımeli
açan bir ev.
Devamını Oku
Minnacık bir kadın sevdi.
Kadının hayali minnacık bir evdi,
bahçesinde ebruliii
hanımeli
açan bir ev.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta