Neredesin Şiiri - Özgür Şahin

- Kadir Kabayel'e -

Kötüsün bazen, iyi olsan sevmezdim bu kadar zaten
Bilirim, sendin bana rağmen olmayı öğreten
Uğuldayan bir şeyler duymak isterim kulağımda,
Sesini unutalı çok oldu, silik bir hayal yüzün
Geçmiş ne çok zaman, ne çabuk,
Yaşanmamış gibi geçmiş

Bir şarkı, eski, çok eski,
Birşeyler depreşir içte, derinde
Kurumuş birşeyler can bulur,
An olur
Jonathan Livingston yüreğidir
İçimde çarpar durur
An olur, pencereme bir güvercin konar
An olur, artık bir kedim bile yoktur

Küçük umutlar, eski, dostlar gibi
Bilirdik hayatı, yine de gençtik
Umut yeşertirdi her gün yürek
Gerçeğin orağıyla biçilecek
Şimdi Kafka romanından çıkmış günler
Virgülle bitiyor tüm güzel hikayeler

Bilirim, gün gelir olurum herkes gibi
Kimse yeri doldurulamaz değil ki
Ancak an olur boğazımda bir düğüm
Kulağımda geçmişten tatlı bir esinti
An olur, söyleyemem içimde birikir dağ gibi
Bilirim bana seni gerektir o an seni

Bir gün koşsam geçmişe, gençliğe
Her adımda gençleşerek
Bir gün, bir saat, bir dakika
Birşey söylesen, adımı söylesen
Eski sen, eski ben, eski herkes
Herşey

Çeşmelerde arayıpta bulunmayan
Bir deli çaydan içerken doyulmayan
Alkolümde her dem çok fazla kan
Kapım ardında ayak sesleri, yaban
Ben bir garip Olric, kedisine tutunamayan

Bana olmayanlarımı verseler
İki yıldız parlardı
İki selde boğulurdu hasret
Hasret, kanıksanan illet
Kuru yapraklarda olmayan bereket

Zaman, yaşanmışların düşmanı
Geriye pek çok kanayan yara bıraktı
Sen de düşünürsün bunları bilirim
Bilirim, efkarlanır bir sigara yakarsın
Susar, dertli bir şarkıya dalarsın
Bilirim,
bildiğimsin,
bildiğinim
Çok zaman geçti,
görmediğimsin
Neredesin!
Neredesin!
Neredesin!

02,01,09 08,20