Benliğimde hapsolmuş bir sevda,
sonu gelmeyen acılara gömülmüş
bir sen,
bir ben,
bir de içimdeki yangın
hatıralarla tüten.
Kudurur durur özlem şarkılarla
ya da resmine bakarken
akar mı akar göz pınarlarım;
yokolasım gelir o an,
haykırasım gelir o an,
bu kadar zalim miydi
akıp giden zaman?
Şimdi
gözlerim,
yüreğim,
ruhum ağlıyor düşündükçe.
Bu nasıl kader?
Bu ne biçim keder?
Yine gün bitti sessizce,
karanlık
hüznü getirdi yine
neredesin?
Kayıp mısın benim gibi
kendi içinde? ..
Kayıt Tarihi : 24.10.2007 15:11:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

TÜM YORUMLAR (2)