Papatya falları bakardım çocukluğumda,
Nereden bilebilirdim ki hayatın papatya falları gibi
dengesiz olabileceğini.
Korkusuzca koşardım o dik, sarp yamaçlara,
Nereden bilebilirdim ki hayatın yamaçlar kadar keskin,
Buz tutmuş yollar kadar kaygan ve ısırgan otu dolu olabileceğini.
Babamla açılırdık Akdeniz’in azgın sularına,
Sonra kelepçelerdik balıkları ağımızla,
Nereden bilebilirdim ki balık ağının,
zindanlardaki esaretimin simgesi olabileceğini.
Çocuk saflığıyla olur olmaz her şeye gülerdim,
Nereden bilebilirdim ki hayatın bana bu denli gülebileceğini.
Çilekeş romanlar okur, üzülürdüm acı sonlara,
Nereden bilebilirdim ki bu romanlardaki kişinin ben olabileceğimi.
Gerçek dostluklar edinmeye çalışırdım taa çocukluğumda,
Nereden bilebilirdim ki hayatta bir kendi dostluğumla
baş başa kalabileceğimi.
Nereden bilebilirdim ki…
Gülbahtiyar DoğanerKayıt Tarihi : 23.8.2004 09:43:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

yinede acılarına içim yandı...
saygılar
Şeref Yıldırım
rr.akdora
Nereden bilebilirdim ki hayatta bir kendi dostluğumla
baş başa kalabileceğimi.
Nereden bilebilirdim ki…
dost bulmak biraz zor
TÜM YORUMLAR (5)