Yüklendim umutlarımı düştüm yollara.
Fırtınaya tutulmuş bulut misaliyim.
Yürek varda yaşayacak derman kalmadı.
Hangi limana uğradıysam almadı.
Gün biterken çaresiz isyanlardayım.
Sensiz her an zindanlardayım,yastayım.
Yokluğun ölüm demekmiş, geçte olsa anladım.
duygularım prangalı gözlerimde yaş kalmadı.
ıssızlığın ortasında gönlüm yokluğuna ağladı........
gel artık ne olur, yokluğun yüreğimi dağladı.......
derdime derman bir tek sende vardı....
aradığım gözlerindeki bahardı.
yokluğun ömrümde kardı borandı.
bu sevdanın sonu hazandı......
bunca zaman kalbim yokluğuna nasıl dayandı.....
ama artık dayanacak gücüm kalmadı...
söylediğin o güzel sözlerin hepsi mi yalandı...
umutlarım sırtımda hasretin karşımda,
yollardayım.
köşe bucak seni arıyorum.....
çık artık karşıma..gör halimi...
ne haldeyim bak bu halim senin eserin...
nerdesiiin...nerdesiiin...
Kayıt Tarihi : 28.12.2007 17:25:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Saygılarımla.
TÜM YORUMLAR (4)