Dertlere dermanın yok mu dünyada,
Masumun âhını kimler duyacak.
Rahmetin azaptan çok sa burada,
Zalimler kendini Nemrut sanacak.
Mazlumdan beddua almayın dersin,
Ondan gelen âh’ı kabul edersin,
Sen;bazen depremsin,sivri sineksin,
Titreyen dağları kim anlayacak.
Bir azim,bir neşe kalktığımız gün,
Umut meşalesi yaktığımız gün,
Şimşeklere inat çaktığımız gün,
Zülüm erbabından kim uyanacak.
Arpacı;yalvarıp boşa sızlanma,
Hakkın dergahına hüzünle varma,
Kerem gibi artık dolanıp durma,
Sanma ki aydınlık hiç doğmayacak.
Hasan Arpacı,2011,Üsküdar
Hasan ArpaciKayıt Tarihi : 14.1.2020 00:18:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!