korkmayın
kimse şüphelenmeyecek sizden
beni ne kadar üzdüğünüzü
ne kadar anlamadığınızı
kimseye söylemeyeceğim
kimseye anlatmayacağım
bir akşam
şimşekler kuşatsa geceyi
yıkanıp arınsa ışığında karanlığım
beklesem kendimi
beklesem seni
gelen sen değilsen zavallı bir ölüdür
İyi ki uzaklar ısıttı hep içimi sende
İyi ki yalnızlığımla büyüdü sevdam, ve biz sensizliğe alıştık
başın hiç durmadı göğsümde hani sabahlara kadar hiç iyi ki
İyi ki ellerinde ellerin izi var soğuk
keşke olmasaydı ama İyi ki gözlerindeki yaş eller için
iyi ki rüyalarında ellerin düşü var
terli bir siyah kısrak boynuydu
gecede karşı tepeler
ışıklar yanıp yanıp sönerdi
kent uyurdu
gecekondular inerdi gizlice dağlardan
koca kent habersizdi örülen ağlardan
en uzak yolculuğum
saklandığım kadardır
sana kıyamadığım için
senden hiç ayrılamadım ki
sana kıyamadığım için
seni hiç unutamadım ki
üzülmüyorum ki artık
ya da hiç olmadığını zaten
söylesem mi sana
ve zaten olmadığını
olanın sen olmadığını
söylesem
biliyorum
dönmeyeceksin
sırf sen değil
güneş te dönmeyecek
ay da dönmeyecek
gün de dönmeyecek
nasıl farkettiler hemen
farklılığımı
bereli çocuklar kolejinde
onların hepsinin beresi
başında
benim berem
BERLİN
Rüzgar ağlar sevinçsiz gecelerde
Kordon’a dolanırım
Kaybolan düşe sarılır özlem
Melez’de kaybolurum
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!