Nene niye geldik yine bu nehrin kenarına
Çok uzak değil mi yoruluyoruz
Bir de anlamıyorum ağlarsın her defasında
Ne olur ağlama bak ben üzülüyorum
Nene diyorum annem nerede bazen
Nenem yine bakıyor nehre ağlayarak
Tamam çok konuşmazsın alışmışım da
Yüreğim ürperir cesareti bastırarak
Nene yine geldik dedim ya yoruluyorum
Sen niye yorulmazsın hem se ağlıyarak
Hiç sevmez misin beni ne olur üzme
Bir sinirle kalkıp gidersin fistanını toplayarak
Tamam dedi nenem otur bak yamacıma
Tabi hala akar gözlerinden bu nehir gibi
Anan dersin ya ben canım derim
Bu nehir var ya canımın zalim katili
Sonra yine geldik ben hiç yorulmadım
Nenem değildi tek ağlayan dokunmadım
Rengi mavi bulanık akar bana kırmızı
Ayağım değmedi ona hiç dokunmadım
Nehir hala akar nenem ağlar ben bakar
Sakallarım belirdi onca yıl onu izlerken
Ben ağlarım, nenem susar ,ömrüm akar
Annem olmuş o yollar nehre giderken
İbrahim Lek
Kayıt Tarihi : 6.1.2020 16:39:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!