Nehir Özen Şiirleri - Şair Nehir Özen

Gidiyorum senden
Sana ait hatıralardan..
Mazide bırakacağım şarkıları
Sende yaşadığım duyguları..
Geri ver öpücüklerimi
Geri ver tüm benliğimi

O gün doğdum ben
Atamın öldüğü o gün, o saatte..

Kara günde üflerdim pastamdaki mumları
Yani Atasını kaybetmiş ülkem yasını tutarken
Doğumumu kutlardım ben.

Kasımpatı zamanı şimdi
Aylardan Kasım
Çiçeklerden Kasımpatı
Atamın ölüm, benim doğum ayım
Kucak dolusu hüzün zamanı şimdi..

sanki film sonu gibi
hani son otobüsün kaçışı
ardında kalakalışım
cennetten atılan havva gibi

biliyor musun,

Uğurlayalı çok oldu babamı
Ebedi istirahatgahına .
Hani acısı yakmıyor artık ilk gün ki kadar
Lakin yokluğu da tee! şuramda koca öküzün ağırlığı gibi
Hep hissettiriyor kendini..

BİR YAPRAK DAHA DÜŞTÜ

Yıl 2021 Aralık
Hain sonbahar yaptı yine yapacağını
Bir yaprak daha düştü soyağacımdan
4 Aralık’tı kuşluk vakti

Ölüm erken gelir
Beklemediğin an
Düşer canının ciğerine
Tam da orta yerine
Dayanamazken sen ayrılığa
Alır da götürür ebediyete temelli

Ey yağmur yüzlüm,
Baharım, güzüm
Neden her yağmur yağdığında
Sokak lambasının altındaki o veda öpücüğün,
Islak saçların,
Benimse, titreyen dudaklarım gelir aklıma..

Böyle yaşamak istemiyorum
Sana, sevgine, aşkla bakan gözlerine
Alışmak istemiyorum..
Her gidişin beni kahrediyorken
Söyle sevgilim,
Nasıl bağlanayım sana.?

şu dünyadaki sorunlarımız şiir gibi akıp gitse
kötü insanlar, hayvanlar kadar sadık ve sevecen olsalar
mutlu kadınlar olsa, balkondan eşlerine, çocuklarına el sallayan
sardunyalarını sulasalar her sabah anne yadigarı
kara kara haberler gelmese cepheden
dünyaya gözlerini açsa minik Barış bebek