Nehir Özen Şiirleri - Şair Nehir Özen

Hayat bir yolsa,dedim..
En solda en hızlı gideniyim
Ortada olmadım hiçbir zaman..

Hayat yaşamaksa,dedim..
Ya hep ya hiç, Ya varım ya yokum

Sevgilim, seni çok özledim
Yokluğunda her gün seslendim sana
Gün gün çoğaltıp, satır satır yazdım
Seni sana anlattım
Sayfalarca..

Sen benim hayal yanım
Uyanmak istemediğim rüyamsın..

Sen benim umudum
Yanında mutluluğumsun..

Hayat, sen ne çabuk unuttun beni..
Daha dün değil miydi ağlayarak gelişim,
Annemin kucağında ninnilerle büyüyüşüm..
Tozlu yollarda okula giderdim, düşe kalka,
Bir de horoz şekerim vardı, başımda şapka..
Bıktın mı benden, bu ne çabuk kurtuluş

sararmış yapraklar yalvarırken
/son bir soluk, son bir ışık/
diye güneşe,
o ise inadına buklelerinde oynaştı
hınzırca..

Gecem güzel olmalı..
Her romantik geceye
Bir keman olmalı..
Hemde Farid Farjad’ından
Biraz loş ışık
Çokca hatıralar

sen küçücüksün şehidim
kınaladım, usül bu diye
asker edip yolladım
düştün toprağa vatanım diye

benim bebeğimdin

Gidişin beklenmiyordu,
Her ölüm zamansızdır aslında..
Farkına varamadım babacım
Sen veda ediyordun
Karıştın göçmen kuşlara
Bir Eylül sabahında..

Bir nehir varmış, bir de deniz..
Nehir,
Dağların, ovaların güzel kızı..
Deniz,
Dünyayı sarmalayan hırçın ve asi oğlan..
Nehir,

bana hep derdin yaa,
iyi geceler aşkım seni seviyorum..
hani diyordun yaa,
sabahları gözünü açtığında
seni seviyorum aşkım..