Bir nehir misali,
Akarken büyüyor insan.
Artezyen’den doğduğu kadar temiz mi,
Denize döküldüğü delta da,
Arsenik’li septik nehir.
Veya temiz kalabiliyor mu,
Eli kana,göğsü dumana değen,
Anne rahmindeki billur damla.
Kirlenmek büyümenin,
Kara heykeli.
Ve insan büyük,
İnsan nehir,
İnsan şehir…
Ozanoğlu 08.10.2009
Ömer TemelKayıt Tarihi : 12.10.2009 21:54:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (2)