Ne çabuk dağıldı öyle, insanın dişisi
Ne menem bir şeydir şu nefis belası.
Keyfe keder kondurmaz, arsızca uzanmış
Bağırıyor indince döküyor bütün taşlarını.
Yürek meselem deyip süzülür inceden
Bahşeder kendini söz babından dökülür!
Bir kilim işçisi arar ki ruhunu dokusun
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta