Ugraştım yenemedim,
Nefis denen düşmanı.
Kendimi bilemedim,
Bedende ki ben hani?
Bir türlü bükülmedim,
Mecra'ma çekilmedim,
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Nefis, insanın kendisindedir..
Nefsi yenmeye çalışmak
İnsanın kendisiyle kagasıdır
İnsan kendisiyle kavga yerine
Bilinciyle yürümeyi öğrenmelidir
İnsan bilinciyle yürürse
Nefis, imana eylemdir
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta