Nefsimi Öldüremedim

Mazlum lokması yiyen erlerin
Onlara haddini bildiremedim
Vatan kalesi şehit analarının
Gözünün yaşını sildiremedim

Suna boylum kirpiğinde kaşında
Daha on dokuz yirmi yaşında
Aylar oldu nazlı yarın peşinde
Ağlayan yüzümü güldüremedim

Ben razıyım kaderime yazıma
Yakışanı yaptım kendi özüme
Emir buyruk yüklediler omzuma
Ellerin yükünü kaldıramadım

Ben ki müşküle düşeni anladım
Bir köşede acı acı inledim
Kendi dertlerimi kendim dinledim
Sırrımı kimseye bildiremedim

Halil der ne olur gel etme inat
Yaradan mevlâdan olacak rahmet
Ariflerden aldım bin bir nasihat
Ama şu nefsimi öldüremedim