0211097K
Uyanmak isterim hakikatlere
Bir gün karanlığın öldüğü sabah
Günlerce emdiğim bu hilkat nere
Yetmez mi sevaba karışan günah.
Öyle bir mel’un ki, tanımaz rengi
Doğuşundan beri yok olmuş idrak
Kibir ve gururda zebani dengi
Ölümün korktuğu ölümünden korkak.
Göklere uzanmış dalın uçları
Yaprak yeşerdikçe toprağa uzak
Maziyi hortumlar asrın suçları
Atiden bahseder hala bir bunak
*
Kayıt Tarihi : 26.1.2021 23:36:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!