Nefs'e Şiiri - Abdil Burhaneddin Akkaya

“Kimsin” dedi.
Dedim kastın hüviyetim mi?
“Kimsin” dedi yeniden, “Kimsin”?
Dedim bu sual çok zor değil mi?
“Kimsin” dedi kükreyerek, “Kimsin”?
Dedim ne lüzumu var, bu lüzumsuz bilginin.
“Kimsin” dedi ateşten gözleriyle “Kimsin”?
Dedim kolay mı söylemek birkaç dünya kelamıyla.
“Kimsin” dedi, çatal dilinde salyaları, “Kimsin”?
Korktum,
Dedim, dur! Hiddetlenme, bir fâniyim her kul gibi.

“Nereden-Nereye” dedi.
Dedim, ne bitmez suallerin varmış senin.
“Nereden-Nereye” dedi yaklaşarak, “Nereden-Nereye”?
Dedim, -titremede sesim- Nedir senin niyetin?
“Nereden-Nereye” dedi, cevap ver! “Nereden-Nereye”?
Korktum,
Dedim, bilmez mi sandın, yüz lüzumsuz kelam ettik diye.
“O’ndan O’na” dedim avazım çıkarak, “O’ndan O’na”
“Kün” sırrının Sahibinden, “Kün” sırrının Sahibine,
“O’ndan O’na” dedim, tüm hücrelerimle, “O’ndan O’na”

Dedim söyle bakalım, ya sen “Kimsin”?
“Nereden-Nereye” gidersin?
Nedir hikmeti bunca sualin?

Ne oldu, niye kaçırdın gözlerini?
Niye eğildi mağrur boynun,
Hiddetin yedi semayı inletiyordu,
Neden titriyorsun, nerede ateş gözlerin, çatal dilin
Söyle hele, sen “Kimsin”?
“Nereden-Nereye” gidersin,?
Nedir hikmeti bunca sualin?
Neden susmaktasın, dönme arkanı,

“Kimsin”? Nereden-Ne…
Sus! Dedi, yeter Sus!
Nefs dedi? Sessizce
Buradayım dedi, döndü inine

Afyonkarahisar 2009