NEFESTİR MAŞUK
Nerde ve ne zaman bir kalem,
Yahut bir klavye görsem.
Aklıma sana şiir yazmak gelir..
Kaç tanesinden kâğıt yapılır diye düşünürüm,
Ormanlardaki o güzel ağaçları görünce.
Bu yağmur... bu yağmur... bu kıldan ince
Nefesten yumuşak yağan bu yağmur...
Bu yağmur... bu yağmur... bir gün dinince.
Aynalar yüzümü tanımaz olur.
Bu yağmur kanımı boğan bir iplik
Devamını Oku
Nefesten yumuşak yağan bu yağmur...
Bu yağmur... bu yağmur... bir gün dinince.
Aynalar yüzümü tanımaz olur.
Bu yağmur kanımı boğan bir iplik




Sevdaya düşen gönül de Şemsine “ GİTME “ der.
Sevda giderse çünkü sol yandaki kalp, yine et olur.
Sevda ile gönüller ebedi hürriyet bulur.
Nefestir maşuk, aşık her an maşuku solur..
Çook güzel keyifle okudum.Yüreğine sağlık.
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta