Nefesin Kaldıgı Yerden Şiiri - Mucize Şi ...

Nefesin Kaldığı Yerde”

Uyku kokusu yok artık bu evde,
Geceler uzun, dualar ince.
Bir annenin omzunda çökmüş dünya,
Bir kız çocuğunun nefesi sönmesin diye.

Pencere pervazında yorgun bir Ay,
Sanki halden anlar da sessizce bakar.
Yatağın köşesinde titreyen bir umut,
Kırılmış cam gibi, ama hâlâ parlar.

Annenin avuçları ateş toplar gibi,
Çocuğunun alnındaki ateşi söker.
Küçük elleri annesinin ellerinde,
Sanki “Bırakma” der gibi titrer.

Doktor sesleri gelir aklından
“Biraz daha güçlü olmalı…”
Dizlerinin bağı çözülür ama
Gözyaşı, çocuğuna gösterilmemeli.

Gece lambası sarı, solgun bir mum.
Gölgesinde büyür annenin sabrı.
Saat tıkırtıları bir savaş davulu,
Her saniye ayrı bir sınav, ayrı bir anı.

Pencerenin dışı dünya kadar geniş,
İçerisi çocuğunun nefesi kadar dar.
Annenin kulaklarında tek bir melodi:
“Kızım iyileşecek… elbet bahar.”

Sokakta hayat akar gürül gürül,
Bu evde ise fısıltıyla yaşanır her şey.
Bir tas çorba, bir damla su,
Annenin gözünde bir ömür değer.

Bazen kızının gözleri açılır hafifçe,
İşte o an dünya yeniden kurulur.
Annesi gülümser; kırık, ama gerçek,
Sanki tüm acı o an sıfırlanır.

Kız çocuğu öksürür; annenin kalbi
Sarsılır, derin bir uçuruma düşer.
Ama yine de sarar, yine de sever,
Çünkü anne olmak—dünyaya karşı tek başına yürümek demek.

Karanlık çöker, yıldızlar söner,
Yastığa düşen saç teli bile bir yük olur.
Ama annenin omzunda hiçbir ağırlık
Kızının canından ağır değildir, olur.

Zaman akmaz bu evde,
Dua eder anne, “Yarına yetişsin nefesi…”
Kızının küçücük elleri
Bir ömürlük sabrın sebebidir, kendisi.

Ve bir sabah… güneş biraz farklı doğar,
Kızının nefesi daha sıcak, daha dolu.
Anne titreyen dudaklarıyla şükreder,
Yorgun yüreğiyle yeniden kurar yolu.

Belki hayat hep kolay olmayacak,
Belki savaş bitmeyecek tamamen.
Ama bir anne, kızının gülüşünde
Bin kere toparlar kendini yeniden.

Çünkü sevgi dediğin şey,
Bazen serumun damlayan sesi,
Bazen bir öksürüğün ardından gelen umut,
Bazen de annenin “Dayan, güzel kızım…” nefesi.

Ve bilir anne:
Her karanlığın sonunda bir ışık vardır.
Ve o ışık, hasta kızının gözlerinde
Yeniden doğan bir bahar gibidir.

Söz : Mucize