Nefesim Kesiliyor Şiiri - Harun Tokucu

Ne tuhaftır rüyadan da kısa geçen zaman
Kah hüzünlü kah kederli kah neşeli an an
Zavallı ömrüm hapsedilmiş felsefi kurallara
Düşündükce köle hayat seni nefesim kesiliyor

Biliyorum bir gün bende ölüp gideceğim
Gitmeden boşu boşuna ot gitmeyeceğim
Yaşadığım kabus hayatı söze getireceğim
Düşündükce hayat seni nefesim kesiliyor

Belki Güç denemesi dünyada güçlüler kazanıyor
Belkide savaş dünyası savaşmadan yaşanılmıyor
Dinler barışmadı bilimsiz hiçbir şey anlaşılamıyor
Düşündükce hayat seni nefesim kesiliyor

Yoruldum düşünmekten çok az öğrenebildim
İnsanlık bir yana yaratılışı hayretle gözlemledim
Görkemli var oluş sahibindendir evet kabullendim
Düşündükce köle hayat seni nefesim kesiliyor.

Sahip seni insan felsefesinden kıskanıyorum
cehaletlik gözlüğünden yüceliğine bakamıyorum
Darwinde bir felsefecidir onada kızamıyorum
Düşündükce hayat seni nefesim kesiliyor

Kardeş kardeşi öldürüyor hala anlayamıyorum
İnanç savaşmakmı kan dökmekmi inanmıyorum
Din kavga ederek yaşamaksa insanlıktan kaçıyorum
Düşündükce köle hayat seni nefesim kesiliyor

Yorgunum atalarım gibi çaresizim sonumu beklerken
Onlar emek kölesi idi bense rejimler kurbanı her ikisi
Vergisi vahşeti dehşeti haksızlığı dünyanın tek zaferi
Düşündükce hayat seni nefesim kesiliyor

yaşadığım her dönem bir dindarda doğruluk göremedim
Eğer suç ise iftira ise düşünmek anlayabilmek suçluyum
Dinsizim kafirim kitapsızım ama Allahsız değilim ben deliyim
Düşündükce köle hayat seni nefesim kesiliyor

Bencildir insan dürüstlükle yol alamaz egosu tanrısıdır
Şehveti ihtiyaçtır açlığı açgözlülüğünden ayrılmamaktır
Menfaati uğruna bir birinin arkasında kuyular kazmaktır
Düşündükce köle hayat seni nefesim kesiliyor

Size sesleniyorum kelle alan menfaatci düzenbaz hayvanlar
soysuz yahudi katil amerika düzenbaz sovyet rusya çin avrupa
Sahtekar dinci soyguncu meluni iblis sizden şereflidir her daima
Düşündükce köle hayat seni nefesim kesiliyor

Ne vatan ne sakarya nede vardır huzurlu yaşam avrupa asyada
Doyurmasada kanım ben bir isyancı köle suçluyum dar ağacımda
Ölüm beş dakikalık tatlı acı yaşamaksa gerçek acı ve paranoya
Düşündükce köle hayat seni nefesim kesiliyor

Yeterr yeter mutlu olamam kardeş kanı dünyada akıtıldıkca
Biri yer biri bakar kıyamet bakanın başında hep patladıkca
İkiyüz bin yıllık insanlık tarihi gerçeklerle aydınlatılmadıkca
Düşündükce köle hayat seni nefesim kesiliyor

Son şiirim son ana fikrim belkide an an son nefeslerim
Ölüm bana tek kurtuluş ötenazi yoksa kahpe bir kurşun
Şerefsiz bir yargı yokmu ben bir suçluyum nerde infazım
Düşündükce köle hayat seni nefesim kesiliyor

Korkmuyorum artık kahramanca ölümün sokaklarından
Özgürüm cesurum çekinmiyorum şerefsiz kancıklarından
Hazırım kefene gerek yok ne hocaya nede papaz uğurlamasına
Düşündükce köle hayat seni nefesim kesiliyor

Bayrak benim sancak benim vatan benim bedenim
Varsam köle kalmayacağım süslü laflara aldanmayacağım
Bin yıl yaşasamda bir gün gözlerimi mutlak kapatacağım
Düşündükce köle hayat seni nefesim kesiliyor

Uyy bahtsız coğrafyam her taraf hain kaynıyor çaresizim
Ben kaybettim kazanacak tarafım yoktur artık hiçbir şeyim
Ne cennet paklar beni nede cehennem ben bir avereyim
Düşündükce köle hayat seni nefesim kesiliyor..

Şimdiden her şeye elvedaa ettim hak helalliği varsa eğer
Şeytan dediğimiz şey insanın bencilliğindeki tek karekter
Ben klanlılar soyundanım ırkcılıkta aranırsam eğer
Düşündükce köle hayat seni nefesim kesiliyor

Susamışım sevdalıyım ölümüme dünyadaki tek suçlu benim
Savcı,avukat, hsyk,rejim nerdesin isyancıyım partici hiç değilim
Aldığın rüşvetin değeri yok çabuk ol seni yargılayacakta benim
Düşündükce köle hayat seni nefesim kesiliyor.