Nefesim sin Şiiri - Vasıf Temel Çobanoğlu

Kimselere söylemedim
Bitmeyen arzularını
Söylesem de inandıramazdım zaten
Yüzüme gülüp
İçinde beslediğin sonsuz nefretini
Çözülmeyen karmaşık karakterini
Notasız şarkı gibi mırıldanışlarını
Uzayıp giden anlamsız sözlerine karşı
Suskunluğumu fırsat bildin
Korkak ürkek bildin beni

Birazcık gülümsemelerimde
Mutlu olduğumu zannederdin
Zaman içinde huylar edindin
Dağları üzerime yıktın
Yalan dolanla
Azap çektirmeyi öğrendin
Anlayamadın
Düşlerimde
Sensiz yaşadığımı

Gözlerinden bir damla yaş aksa
Üzülürdüm
Yüzüne sabah güneşi doğduğunda
Sevinirdim
Uyku halini seyrederken
Cennetim derdim
Gülümsemeni görünce
Gönlümün buzları erirdi
Benim için yaratılmışsın diye
Çok mutlu olur sevinirdim
Her şeyimle seni sevdim
Uzak kaldın sevgime
Acımadan
İnfazıma imzanı attın
Düşmanca düşüncelerinin
Esiri oldun

Susuz bıraktın
Soldurdun açan gülümü
Seni istiyor
Seni seviyorum dedikçe
Kırdın umudumu gönlümü

İsterdim ki güzel düşler için
Yatmalıydık uykuya
Gerçekler yaşanmasa da
Rüyalarda yaşamalıydık
Ve gülümseyerek
Uyanmalıydık sabaha
Uyku mahmurluğuyla
Rüyalarımızı anlatmalıydık
Buseler dolaşmalıydı
Sıcak dudaklarda
Kollar bedenimizde sarılıyken
Zamanı durdurmalıydık
Başını koymalıydın güvenle göğsüme
Okşamalıydım incitmeden saclarını
Dillerimiz suskun
Nefesimiz konuşmalıydı
Çok istesem de
Yaşatmadın o günleri
Karşılıksız sevgiymiş
Yalnızca benimkisi

Bu akşam ölümü düşün
Belki çıkar mıyız sabaha
Son bir kez olsun
Bambaşka duygularla sarıl bana
O zaman teslim eder misin beni?
Azrail’in ellerine
Dualar etmeliydik
Beraber yaşlanıp
Beraber ölmeye.
Hayal olmasın sar beni kollarına
Seviyorum diye haykır
Yürek sesin yükselsin arşı alaya

Umutsuz aşkları yüreğime yükledin
Sevgisiz yüzüm aynayı neylesin
Sana adanmış bir ömür vadimdi
Daha gençliğimin baharındayken
İhanet nedir hiç düşünmedim
Kime nasıl güveneyim
Kime nasıl sarılayım
Dost sanıp güvendiklerim
Sırtımdan hançerledikçe
Daha nasıl seveyim
Nasıl kollarıma sarayım

En güzel anılarım seninle geçti
Sen nefesim, içtiğim suyumdun
Sen bağlılığım, vaz geçilmezimdin
Sen bir tane, mavi boncuğumdun
Sen kıyamadığım iki gözümdün
Sen hayatımın tek rengi
Mutluluğun resmini çizdiğim tualimdin

Vasıf’ım İsterdim ki
Her sabah
Gözlerini açmalıydın
Şefkatli sıcak kollarımda.
Soğuk gecelerde
Sana bana
Zor gelmeliydi
Ayrı ayrı yerlerde uykuya kalmak

VASIF TEMEL ÇOBANOĞLU
06.12.2019 CUMA