Yenilmiş, yalnız ve amaçsızken ben…
İlkbahar mevsimi oldun hayatımın…
Karanlıkta önüme düşen ışık gibi…
İnançları, umutlarımı yeşerttin…
Toprağıma yağmur damlaları…
Tohumdan filiz, başak oldun…
Soframı bereketlendirdin…
Düşün bende kıymetini…
Gözüm, elim, ayağım…
Nefesim, ruhum.
Kayıt Tarihi : 28.10.2018 10:41:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!