'' Anlamsız dalgalarla boğuşurken.. ''
Gözlerini ovuşturup ellerini cebine soktu ve rüzgara karşı yürümeye başladık.. Bir anda durdu; '' Neden hep bunlar bizim başımıza geliyor kardeşim..'' dedi..
Öylesine bi iç çekti ki nefesine umut katmayı çok isterdim, onun puslu yorgun ıssız gözlerine biraz ışığı katabilmeyi.. Yaşanmışlık çoktu işte ama sürekli bir dejavu hali vardı hep yerden yere vuruyordu hayat, tam toparlanırken bir daha bir daha ve bir daha..
Neden?
Bana dünya ' yı sorma sakın...!
Çünkü ben ; onunla dönmüyorum...
Bana insanları sorma sakın...!
Çünkü ben ; onlardan uzak yaşıyorum...
Bana kendimi sorma sakın...!
Çünkü ben ; kendimi sende arıyorum...
Devamını Oku
Çünkü ben ; onunla dönmüyorum...
Bana insanları sorma sakın...!
Çünkü ben ; onlardan uzak yaşıyorum...
Bana kendimi sorma sakın...!
Çünkü ben ; kendimi sende arıyorum...
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta