Bir Nefes Aldırmadan Şiiri - Cenk Ulupınar

Elimin hamuruyla sevdim öyle.
Kırılasıca ellerim...

Ben bu aşkı aldırırdım içimden,
bir hürmetim kalmasa sana.
Bir de yangının çıktığı yerde,
beni dümdüz eden,
o gözlerin olmasa...

Bu liman sadık değil.
Çekmiyor halatlarından sevdamın.
Başı dumanlı dönüyor,
sayacı bozuk,
şu esrarkeş dünyamın...

Hoşça kala muhtaç edip,
uzaklaşır mı bu karanlık.
Gider mi.
Üstüm başım gam içinde.
Çivi gibi çakıyor,
gözlerime yalnızlık...

Ey bahtı güzel yapan...
Güzele de adını koyan.
Nasıl bir seldir ki bu,
sürükler aşkı böyle.
Bir nefes bile aldırmadan...