Nefes Şiiri - Aslı Şahin

Yürüyorsun, papuçlarında sürükleyerek kaldırımları..
İkinci adımında düşüyor yüzünün gölgesine hüzün
Varlığının dev aynasında küçülüyorsun
Üçüncüde seyri deli bir aşkın kenarına koşarken buluyorsun kendini
Nefes nefesesin ve Menekşe kokuları içine çektiğin
Dördüncü Karadeniz’in muzip lazutlarına atıyor seni, gülümsüyorsun
Anneni hatırlıyorsun,
Başında oyalı yazma, dudaklarında eskilerden bir türkü..
Beş, altı, yedi ilk gençliğin gibi geçip gidiyor parmak uçlarından
Kıpır kıpır bahar dolanıyor camlarının önünde sevdiğin sokakların
Bir paçalı güvercin çıngıraklarıyla selamlıyor seni sekizinci adımında
Ellerinden kaçıveren balonlar düşüyor aklına,
Horoz şekerleri, pamuk helvalar
Dokuzuncu, daldığın düşlerin yegane şahidi..
Büyük aşklarını sayıyorsun yalnızlığına
Onuncu adımında ıslak bir taşa değiyor ayağın
Bir sonrakinde çamur doluyor çorapların
Korku yok, bebe uykusundaki huzurla bekliyorsun
Ve biliyorsun, ismin kadar yakınsın..