Nefaset Şiiri - Yorumlar

Yıldız yağmurunun şavkıyla yıka gözlerini
Parmaklarında işte gaddar zaman
Ya sen O’nu uçurtma yap tut ellerinde ipini
Ya da bırak kendini

EMEKLİ BİR ÇALIŞMA VE ÇOK ANLAMLI KUTLUYORUM +10

Bil ki;
Çıkmaz bir sokağın köşesinde terk ettiğin
gülüşlerimin hatırına özledim
üşümüş ellerinin nefasetini…
kutluyorum.degerli bir siirdi,yureginize saglik

Otur aksakal gölgelerinin şen şakrak koltuğuna
Kendi gönlünce yalgın bir tevatür anlat,
bir ağıt dökülsün hayıflı nağmelerle anılarına
Tütsü ıtırlı aksisedanla örselenmiş şemsin
Uğuldayan kulaklarını çınlat…

Yüreğinize sağlık,
Begenerek okudum çalışmanızı.
Leyla MERDİNLİOĞLU

Yalımı çoktan tükenmiş şöminenin önünde
Bir örümcek ilmek düğüm nakşediyor küskün hatıraların resmini
Bil ki;
Çıkmaz bir sokağın köşesinde terk ettiğin
gülüşlerimin hatırına özledim
üşümüş ellerinin nefasetini…

süper............

GÜLÜŞLERİMİZİ KAYBETMEK BİR SOKAKTA VE GÜLMEYİ ÖZLEMEK SONRA..

GÜZEL ÇALIŞMANIZI ZEVKLE OKUDUM TEBRİKLER...

Şiiriniz begenimdeler,tebrikler
deniz

bilginize

Tevatür, bir haberin ağızdan ağıza yayılması, yaygın söylenti [1].

Arapça kökenli bir kelime olan tevatür dinî metinlerde, yalan olması mümkün olmayan bir sözün, haberin; ağız birliği etmiş güvenilir kimselerden yayılması anlamında kullanılır [2]. Büyük Lugat'ta, 'içinde yalan ihtimali olmayan ve bir cemaate dayanan kuvvetli haber' olarak tanımlanır [3].

Kâinatın bir yerindeyim
Bazen toz olup uçar giderim uzaklara,
Bir fırtına beklerim sonra, dönmek için sana
Yokluğun sebep olsa da ağlamalara
Varlığın çıkar gülümsemeyle karşıma,
Donuk bir gülümseme fırlatırsam seni anlatmaya yeltenen fersiz yıldızlara
Yalnızca doyamadığımdandır sana…

Emzirmesin ruhunu tenha yılların hoyrat karanlıkları
Uzamasın keder saçlarından,
Damlamasın çiseler
Bağbozumu sarısı yapraklarından…

Kepir bereketli bozkırların içinden koş gel
Yorgun kuşların çaylak ötüşleri olsun sesinde
Vur sırtına yüreğinin heybesini
Çık bir dağın zirvesine
“Seviyorum seni” de
Unutulmuşluk kadar cüsseli, metruk enginlerine…

Otur aksakal gölgelerinin şen şakrak koltuğuna
Kendi gönlünce yalgın bir tevatür anlat,
bir ağıt dökülsün hayıflı nağmelerle anılarına
Tütsü ıtırlı aksisedanla örselenmiş şemsin
Uğuldayan kulaklarını çınlat…

Yıldız yağmurunun şavkıyla yıka gözlerini
Parmaklarında işte gaddar zaman
Ya sen O’nu uçurtma yap tut ellerinde ipini
Ya da bırak kendini
O uçursun nihayetsiz bilinmeyene doğru, doludizgin seni…

Yalımı çoktan tükenmiş şöminenin önünde
Bir örümcek ilmek düğüm nakşediyor küskün hatıraların resmini
Bil ki;
Çıkmaz bir sokağın köşesinde terk ettiğin
gülüşlerimin hatırına özledim
üşümüş ellerinin nefasetini…

keyifle okudum süper şiir olmuş yüreğinize sağlık

yürEğiniz üşümesin güzel dizelerinize özlemle beyeniyle okudum

Üstad Necat Necdet harikulade bir anlatım diliniz var! Türkçe'mizin zenginliğini gözler önüne seriyorsunuz! Kıskanılacak kadar mükemmel bir şiir! Terk edenin üşüyen ellerini özleyebilen kalbiniz hiç üşümesin! Candan kutlarım sizi!!!

İçli duygular ancak bu kadar mükemmel ifade edilir....Böyle tutkuyla sevilmek dünyanın en güzel duygusu olmalı ! Yüreğinize,kaleminize sağlık Necat Bey......