Nedir bu telaşın nedir acelen,
Seven bulamadın onun için mi?
Her yüzü bir umut, bir melek bilen,
Yolu doğrulmadın onun için mi?
Bir dur, dinle kalbin derdi ne ola,
Her gidenin ardından koşmak boşuna.
Sen ki aşkı koymuşsun hep başka yola,
Gerçeği görmedin onun için mi?
Her gülü kokladın, geçtin yanından,
Sanırsın bahçeler hep sana feda.
Bir kez olsun içmedin kendi kanından,
Kendini bilmedin onun için mi?
Aradığın huzur sende saklıyken,
Niye her köşe başında bir iz ararsın?
Güneş doğmuşken, gözlerin loşken,
Işığa dönmedin onun için mi?
Hırsınla harcadın nice yılları,
Her yeni başlangıç bir feda oldu.
Tutmak isterken aşkın kolları,
Kıymetini bilmedin onun için mi?
Ne bir demet gül, ne de şatafat,
Aranan ruhuna eş olacak can.
Dışa baktın hep, içteki feryat,
Duyguyu görmedin onun için mi?
Koştuğun her yol dönüp dolanır,
Vardığın yer hep ilk durak sanılır.
Can dediğin bir kez, bir yerde yanar,
Külleri silmedin onun için mi?
Aynaya bakıp bir söz demelisin,
Bu koşuşturmanın sebebi nedir?
Yürekte yatan sırrı çözmelisin,
Doğruyu seçmedin onun için mi?
Boşa çıkan heves, kırılan hayal,
Hepsi bu acele, bu telâşından.
Oysa aşk sabırdır, ne bir mecâl,
Vuslatı çekmedin onun için mi?
Ne zaman son bulur bu bitmez sancı,
Ne zaman durulur bu yorgun nefes.
Gezdiğin her yerde kalırsın hancı,
Durdum diyemezsin onun için mi?
Nedir bu telaşın nedir acelen,
Seven bulamadın onun için mi?
Her yüzü bir umut, bir melek bilen,
Yolu doğrulmadın onun için mi?
Kayıt Tarihi : 16.11.2025 17:11:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.




Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!