Bunca kalabalık şehirler içinde bir başına yürür insan. Cümleler biriktirir zihninde. Anlaşılmayacaklarsa eğer dile düşmelerinin ne kıymeti var.. Ne kıymeti var seslerin, kulaklara değip ruha dokunmuyorlarsa..
Kalabalığın içinde sessizlik yığılır usulca. Ne denli gürültülüyse şehir, o denli sığdır cümleler. Birbirlerinin derinliğine yabancı yalnızlar çarpışır duraklarda. Birbirine muhtaç iki ruh oysa, yan yana oturur ve tek bir mutluluk yerine iki başka hüzün taşır omuzlarında.
Mehtap.K
Beyaz, ipek gibi yağdı kar
Bir kız kardan hafif adımlarıyla yürüyüp geçti hayal içinde
Arkadaşlarımı düşündüm, sevgili şeyleri
Sanki her şey bizimle var ve bizimle olacak
Şarkılar çaldı odalarda
Bütün insanları sevmek gerektiğini düşündüm
Devamını Oku
Bir kız kardan hafif adımlarıyla yürüyüp geçti hayal içinde
Arkadaşlarımı düşündüm, sevgili şeyleri
Sanki her şey bizimle var ve bizimle olacak
Şarkılar çaldı odalarda
Bütün insanları sevmek gerektiğini düşündüm
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta