Nedim Gürler Şiirleri - Şair Nedim Gürler

Ey ağaç! daha dün kupkuru bir daldın,
Şimdi sessiz sedasız yaprak açtın.
Çiçeklerine pembe, beyaz aldın,
Ruhuma ne güzel pencere açtın.

Üzerinde birçok börtü böcek,

RÜYALARIMIN SÜSÜ

Seni yine rüyamda gördüm,
Uyanmak istemedim,
Biliyordum gördüğüm düştü.
Fakat öyle sıcak gülüyordun ki;

YASAKSIN

Her yüzüne bakışımda
“Seni seviyorum.” diyor gözlerin.
Sana engel olan nedir ki,
Zehirli zambak sözlerin.

AHİRETE KALMIŞ AŞK

Yaşanmamış saydım sensiz geçen yılları,
Yirmi yedi yıl sonra yeniden doğdum ben.
İçimde sakladım sevgini ve aşkını,
Çok şükür, seni buldum ya yeniden.

MUTLULUK NEDİR?

Seni seviyorum demek,
Sevildiğini bilmek.
Göz göze geldiğinde,
İçindeki kıpırtıyı hissetmek.

Severken karşılıklı tertemiz saf duygularla, Felek mi ayırdı seni benden yoksa yollar mı? Hep kendimi suçladım, hesapsız sorgularla, Seni şimdi toprak mı sarıyor, yabancı kollar mı? Belki çok mutlusundur bensiz yad ellerde, Belki de beni anarsın alıp verdiğin her nefeste, Sevgilim ölümüne kadar bekle dedim de, İstesem zalim gurbet seni bana yollar mı? 27.10.2011

BIKMADIM Kİ


Ben seni sevmekten bıkmadım ki;
Yolunu gözlemekten,
Seni özlemekten bıktım.

Biliyor musun?
Biliyor musun senden ayrılalı,
Bir kez gittim gençlik parkına.
Yoktun yanımda, hatıran vardı,
Terkettiğinin o an vardım farkına.
Yollara baktım ümitsiz, boş gözlerle,

HAYALİNİ BARİ ALMA

Kalbim yıllardır bir başka buruk,
Bu gönül senden ayrı kaldı sanma.
Siyah beyaz resmin şimdi uçuk soluk,
Seni benden aldın, hayalini bari alma.

HAYATIN SONBAHARINDAYIM

Çocuktum hep oyun, hep ilgi istedim,
Hep gariban, boynu bükük gezdim.
Annem yanımdaydı, babam, kardeşim,
Yılda bir gelirler, akrabalık nerde kaldı?