Neden geldin Şiiri - Volkan Gülbitti

Bir gün çıkageliyor.
Varım ben diyor, öyle hesapsızca
Bir bakıyorsun, sanki
Bin yıldır beklediğin
Bin yıldır tanıdığın o,
Gülüşüyle, sesiyle, varlığıyla
Öyle kararlı, öyle inandıricı ki
tamamen ,
Açıyorsun kalbinin kapılarını bir bir,
Teslim oluyorsun bir çift göze,
Birkaç yalan söze

"Belki bu sefer kalır" diyorsun
Ama,
Zaman yine tekrara düșüyor,
Ne bir açıklama, ne bir veda.
Sadece anlamsiz bir sessizlik
Ve o arkasını dönmüş.
Baka kalıyorsun ardından
Sormuyorsun "neden gitti" diye
Çünkü asıl acı,
Neden gittiği değil,
Neden geldiğini bilmemek

Zaman geçiyor,
ismi dilinden düşüyor belki,
sesini aramıyorsun
Unutuluyor ,Unutuluyor da

Bir yerlerde izi kalıyor;
Bir kahvenin kokusunda
Bir şiirin efkârında,
bir türkünün adında
Her defasında farkında olmadan
Onu ariyor, özlüyorsun
Bir bakışta, bir cümlede,
Bir "merhaba"da bile umudu yokluyorsun
Ara sıra
Ama kimse kimseye benzemiyor ki
Kimsede senin sandığın gibi
Dik durmayacak zahir.

Bu yüzden kırgınım sana
Gitmene değil,
Sana inanmamı sağladığın için.

Volkan Gülbitti