Neden bu kadar yoruldum... Şiiri - Murat ...

Dört duvar üstüme geliyor, nefesim kesik.
Yoksa bu bir tezgâh mı? Varmı yolun sonunda bir ışık?
Her köşe başında bir gölge, yeni bir yara her adım.
Neden bu kadar ıssızlaştı bu şehir, neden bu kadar yoruldum?

Gölgemin elinde bir sigara, dumanında kaybolmuş hayaller.
Sanki bir filmdeyim, ama senaryoyu ben yazmıyorum.
Ne başı belli, ne sonu, sanki bir labirentteyim.
Kim bilir? Nasıl çözülür bu karmaşık düğüm?

Başım belada, dilim tutuklu, gözlerim yaşlı.
Sanki bir kuşum kafeste, kanatlarım bağlı.
Biliyorum, bu da geçer, ama nasıl, ne zaman?
Sadece bir soru, kimden yardım istenir, kimden?

Aynada gördüğüm adam yabancı,
O eski gülümsemeler nerede, o eski neşeler nerede?
Yorgun bir yürek, kırık bir umut.
Bu fırtına ne zaman dinecek, bu karanlık ne zaman bitecek?

Ritimler değişir, şarkılar susar.
Kimi zaman bir şiir olur bu hayat, kimi zaman bir dram.
Ne zaman bu fırtına diner, bilinmez ama
Her yağmurun ardından bir gökkuşağı belirir.

Bu da geçer, bu da biter, belki yarın, belki bir gün.
Unutma, yalnız değilsin, bu yük değil sadece senin,
Umutsuzluğa kapılma, ve başını kaldır ve bak
Bu şehir senin, bu hayat senin, bu kader senin.

Yanımdan geçen her yüz, bir yabancı şimdi.
Her şarkı, kulağımda bir hüzün gibi.
Kaybolmuş bir rüya, bitmemiş bir hikaye.
Nereye giderim bu yoldan, nerede biter bu gece?

Elimde sadece bir kalem, kağıtta titreyen kelimeler.
Yazdıkça azalır mı bu acı, yazdıkça diner mi bu fırtına?
Diyorum ki, belki de tek çare bu
Bu kağıtlarda kaybolmak, bu harflerde yaşamak.

İçimdeki çocuk, o eski kahramanım,
Ne zaman çıkıp gelecek bu karanlıktan?
Umutla bekliyorum, gözlerim kapalı,
Biliyorum, bir gün bu gökyüzü de açılacak.

Bir gün gelecek, her şey geride kalacak.
Yarın başka bir umutla.güneş doğacak,
Bu fırtına dinmeye, bu karanlık bitmeye mahkûm.
Unutma, her son bir başlangıçtır, kapısıdır yeni bir hikâyenin.

Kafesin kapısı açık, kanatların özgür,
Hayat yeniden başlıyor, o eski neşenle.
O aynadaki yabancı sen değil, o sadece bir gölge.
Işığa dön yüzünü, fırtına bitti, güneş doğuyor....