Yabancısıydım dertlerin,
işin, işsizliğin,
yalnızlıgığın, sevğisizligin,
çünkü çocuktum, ağrımazdı başım,
sorumsuzdum.
Ne yürek acısı,
ne dost yarası,
ne de acı göz yaşlarım vardı.
Sanma çocukken ağlamazdım,
ağlardım ama sarsılmazdım,
sevincim yenerdi üzüntümü.
Yabancısıydım yabancılığın,
ırkçılığın, yabancı düsmanlığının
ve nefret edilmenin,
çünkü gurbetçi değildim,
herkesi kendim gibi sanırdım
duşmanı olmayan
dostu bol.
Yabancısıydım sensizliğin,
özlemin hasretligin,
çünkü sen vardın yanımda,
sevip seviliyordum.
Hiç değilse seninle
yaşamın farkındaydım.
Kayıt Tarihi : 22.11.2008 14:54:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!