Unuttu anayı, babayı.
Durmadan doldurdu kasayı.
Nerdeyse yiyecek kafayı.
Parayı çok düşünen adam.
Dün gece albümleri açtım
Gençlik resimlerime baktım.
Beni üzen resimler vardı.
Hepsini de ateşe attım.
Umutlarım vardı.
Yarısı uçuk.
Yarısı gerçek.
Hiçbiri gerçekleşmedi.
Şimdi ne olacak?
ŞAİRLER BAHARDA ÖLÜR
Bahar gelince görün şairleri.
Yazarlar artık en güzel şiirleri.
Koklarlar hep mis gibi çiçekleri.
İnanın şairler baharda ölür.
Kalkıp göç eyledik savaştan sonra.
Yurdu terk eyledik bu yaştan sonra.
Şimdi bizim eller yıkık,virane,
Barış gelecekmiş hepsi bahane.
İyice çalışıp yoruldun.
Hepten sevgiyle yoğruldun.
Kitap okumaya koyuldun.
Sen Anadolu kadınısın.
Ne kalemim var.
Ne defterim...
Çoktan kurudu mürekkebim.
Seni artık kafama yazacağım.
Boş ver, artık kısır kavgaları.
Düşünme çirkin hatıraları.
Aydınlat gariban insanları.
Çünkü sen kültürlü öğretmensin.
Eskiden şeytan hiç görünmezdi.
Yediği,içtiği bilinmezdi.
Şimdi içimizde dolaşıyor.
Hepten insanlara dalaşıyor.
Sabahları ışımadan kalkar.
Hemen fırının yolunu tutar.
Sepete kor taze simitleri.
Simidim taze diyerek satar.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!