gizli bir sevda yürüyor içimde
o iç ki tarifi ne mümkün
duruyor bir ömür gizemli biçimde
gamları ağırlıyor bazen, çakırkeyif
bazen salına salına giriyor içeri sevinç
çatkapı girenler kırıp döküp
ne zaman şarkılardan fal tutsam,
hep gitme sana muhtacım çıkar.
ve sen çıkarsın perde perde,
topkapı, otobüs ve camda ellerin...
ve ben düşerim ekranlara,
iki elim cebimde,
dikildi bir eşkıya gibi gece
çekti silahını tüm insanlara.
yatırdı sırt üstü
ya da yan, istediğince.
kimini sokaklarda ayyaş, rezil
kimini kuş tüyü yatağında vezir
bir kentin yıkık dökük tarihi akıyor gözlerinden
fesleğenler rüzgarlara küsüyor
turnalar taş kesiliyor, iniyorlar göktaşı misali
kadife yosunlar kopuyor birer birer
ruhumuzun derinliklerinden
kıyılarımızda nergis zambakları çamurlara bulanıyor
ilkbahar bilir ya herkes,
oysa ilk hazan basmıştı beni bağrına.
ben çorak toprakların çocuğuyum.
aşk bozumunda girerim yeni yaşıma.
pencerelerimin açıldığı denizlerim yok benim,
yılların yorgunluğunu taşır,
lime lime yarılmış tekerleri.
üzerindeki sarı başaklar,
yorgunluğun ta kendisi.
medeniyete bir arzuhaldir.
gölgem beni ben gölgemi tanımam,
varlığın başka dert, yokluğun başka.
yegane liman olsam yanaşma kıyılarıma,
gelişin başka dert, gidişin başka.
üveyikler uçuşmaz her yanın deniz olsa,
benim de denizlerim var
mavi değil
yeşil, beyaz, bazen de sarı.
güneşi yansıtmaz kayalara,
kıyıları yosun tutmaz hiç
sandallar, vapurlar dolaşmaz yüzünde.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!