Emanet nefesi baki sanarak
Yattın durdun hep nefsine kanarak
Miskin gönlüm ömründeki son şafak
Söktüğü zaman mı uyanacaksın
Sis ve duman bürür gönül dağını
Hazan vurur viran eder bağını
Hayat ağacında son yaprağını
Döktüğü zaman mı uyanacaksın
Karlar yağar yüce dağın başına
Aklar iner kipriğine kaşına
Azrail ansızın gelip döşüne
Çöktüğü zaman mı uyanacaksın
Gam doldurur kucağını koynunu
Felek sana oynar son oyununu
Sevenlerin arkan sıra boynunu
Büktüğü zaman mı uyanacaksın
Ceset bir kafestir can içinde kuş
Hak vaki olunca bakarsın uçmuş
Gözler bir noktaya öylece boş boş
Baktığı zaman mı uyanacaksın
Gözler baka kalır öyle boşluğa
Amel hoşsa ruhta erer boşluğa
Ceset sal üstünde son yolculuğa
Çıktığı zaman mı uyanacaksın
Cemaat saf tutar alınır tekbir
Helallik istenir herkesten birbir
Cansız bedenini daracık kabir
Sıktığı zaman mı uyanacaksın
Engin derki gafil gönlüm gel uyan
Sonra pişman olur uyanamayan
Sağından solundan yılan ve çıyan
Soktuğu zaman mı uyanacaksın.
Engin Kaya
TEMMUZ 2010
Kayıt Tarihi : 2.8.2010 23:36:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!