İnsan ne zaman ölür, düşündün mü hiç?
Bedeni terk ettiğinde mi, yoksa kalbi sustuğunda mı?
Ya da ruhu yorgun düştüğünde mi hayatın yükünden,
Ve umudun ışığı söndüğünde gözlerinde?
Ölüm, sadece bir son değil aslında,
Bazen yaşayanın içinde başlar,
Sessiz sessiz, derinlerde bir yerlerde,
Bir parça ölür her kayıpta, her veda anında.
Ama insan ölmez, sevgiyle yaşar,
Hatıralarda, yürekte, sonsuzlukta.
Ve bil ki, gerçek ölüm değil bedenin terk edişi,
Kalpten kopan son bağın kopuşudur belki.
Ne zaman ölür insan?
Belki de hiç ölmez,
Sadece farklı bir forma geçer ruhu,
Ve yaşam devam eder, sonsuzlukta bir yolculuk.
Kayıt Tarihi : 6.7.2025 18:13:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!