Hüzünlü geceler çöktü üstüme
Aklım sende iken kıydın gönlüme
Nedir bunca zulüm kalan ömrüme
Söyle hak edecek sana ne yaptım
O sözlerin beni hep yıkan oldu
Konuşan bu dilim öylece sustu
Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta