Mum satayım diye çıkınca evden,
Ay, akşamdan doğmuş, garip ne yapsın.
Bahtı gülmeyince ne gelir elden,
Yoluna taş yağmış, nereye sapsın.
Gönül almak için çırpınır durur,
Şamar oğlanıdır, gelen bir vurur,
Garip ise insan olmaz mı gurur?
Boşver inceldiği noktadan kopsun.
Paran yoksa kimse bakmaz yüzüne,
Âşık vurmaz olur tele-sazına,
Bakma bu feleğin sana nazına,
Sahaflara düşmüş eski kitapsın.
Felek sillesini sana vurunca,
Etrafını sıkıntılar sarınca,
İyice incele, düşün derince,
Çevreni korumak için bir kapsın.
Dertli ağır geldi hayatın yükü,
Karıştırma artık, büyüyü-bakı,
İnsanın ömrünün olmaz ki eki,
Belli durumundan artık bitapsın.
ERDEMLİ-11 Aralık 2015-Cuma
Cafer AKSAY
Kayıt Tarihi : 12.12.2015 07:23:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Yaşadığım tecribeleri dile getirmeye çalıştım.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!