Sensizliğimi, katladım kaldırdım
Dolabın, rafına...
Geçmişimizi, sildim ve attım bahçede ki kuyuya.
Hasreti kilitledim... Kapının arkasına,
Fotoğraflarını sakladım kitap arasına,
Ama nafile yüreğimden söküp atamadım,
Atamam da...seni...
Kırgın ve yaralı yüreğimin önüne,
Bir kapı açtın zannettim.
İnanmayı, güvenmeyi istedim.
Araladığım kapıdan sızan ışığın;
Ufacık bir rüzgarla sönecek
Mum ışığı olacağını nerden bilirdim.
Devamını Oku
Bir kapı açtın zannettim.
İnanmayı, güvenmeyi istedim.
Araladığım kapıdan sızan ışığın;
Ufacık bir rüzgarla sönecek
Mum ışığı olacağını nerden bilirdim.
